خشکبار انجیر خشک کرم بزرگی در بدن فرد را نابود کرد!

بررسی ترکیبات فیتوشیمیایی اصلی موجود در انجیر تازه و خشکبار انجیر خشک انواع مختلف را ارائه می‌کند، روش‌های تحلیلی مورد استفاده برای تعیین آن‌ها را توصیف می‌کند و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و اثرات بالقوه انجیر بر سلامت انسان را مورد بحث قرار می‌دهد.

اسیدهای فنولیک و فلاونوئیدها انواع اصلی ترکیبات فیتوشیمیایی هستند که در انجیر تازه و خشک یافت می شوند.

سطوح آنها به شدت تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند رنگ، قسمت میوه، بلوغ و فرآیند خشک شدن است.

انجیر

اسید گالیک، اسید کلروژنیک، روتین، کوئرستین-3-O-روتینوزید و اپی کاتچین غالب ترین اسیدهای فنولیک و فلاونوئیدها در انواع انجیر خشک و تازه هستند.

عصاره واریته های تیره رنگ حاوی مقادیر بیشتری از ترکیبات فنلی نسبت به واریته های رنگ روشن است. پوست میوه در مقایسه با پالپ میوه بیشترین سهم را در مقدار ترکیبات فنلی دارد.

مرحله رسیدن بر غلظت ترکیبات فنلی موجود در انجیر تأثیر می گذارد که حداکثر آن در میوه رسیده یافت شده است.

از سوی دیگر، نتایج متناقضی در متون در مورد تأثیر هوا و آفتاب خشک کردن بر محتوای کل ترکیبات فیتوشیمیایی و همچنین بر غلظت ترکیبات فنلی و کاروتنوئیدهای منفرد در انجیر گزارش شده است.

ظرفیت آنتی اکسیدانی انجیر با مقدار ترکیبات فنلی آن ارتباط زیادی دارد.

برگ، ریشه، میوه و لاتکس گیاه به دلیل خواص سلامتی خود از جمله مهار استیل کولین استراز، فعالیت های ضد قارچی، ضد کرم و ضد سرطان شناخته شده است.

تلاش‌های آتی باید بر روی کاربرد عصاره‌های انجیر به‌عنوان ترکیبات کاربردی محصولات غذایی، در آزمایش‌های بالینی به منظور تأیید تأثیر مفید عصاره‌های گیاهی در سلامت انسان و بر ارزش‌گذاری مواد زائد تولید شده در طی فرآوری انجیر متمرکز شود.

انجیر تازه تحت دو فرآیند خشک کردن متفاوت قرار گرفت: خشک کردن در آفتاب و خشک کردن در فر برای ارزیابی تأثیر آن‌ها بر خواص تغذیه‌ای و مرتبط با سلامتی انجیر، قندها، اسیدهای آلی، تک فنولیک‌ها، فنول کل و فعالیت آنتی‌اکسیدانی قبل و بعد از فرآوری تعیین شد.

نمونه‌ها سه بار در سال آنالیز شدند و ترکیبات فنلی با استفاده از کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا همراه با طیف‌سنجی جرمی  تعیین شدند.

در انجیر قندهای مونومر غالب است که اطلاعات تغذیه ای مهمی است و میزان قندها و همچنین اسیدهای آلی در انجیر تازه کمتر از میوه های خشک بود.