سفیدترین و شفاف ترین چینی ها با استفاده از گران ترین و تمیزترین مواد (کم آهن) ساخته می شوند. با این حال برخی از کاربردها به درجه بالایی از سفیدی نیاز ندارند، برای این کارها می توان از خاک رس و فلدسپات با هزینه کمتر یا در دسترس تر استفاده کرد.
دستور العمل معمولاً سرویس پذیرایی چینی مخروطی ارزان قیمت 10 را تولید می کند که دارای انعطاف پذیری متوسط و تخلخل تقریباً صفر است (البته بسته به خواص خاص مواد تشکیل دهنده). از 25 درصد هر کدام از خاک رس گلوله ای، کائولن، فلدسپات و سیلیس یا به عبارت ساده تر، 50 درصد خاک رس و 25 درصد از هر کدام از سیلیس و فلدسپات ساخته شده است. هزاران سفالگر و شرکت از این «همانطور که هست» استفاده می‌کنند، یا آن را برای تطبیق با مواد یا شرایط خاص تغییر می‌دهند. بیایید برخی از خواص فیزیکی را در نظر بگیریم که در یک ظروف چینی (به هیچ وجه سفارش داده نشده اند.
بلوغ: جذب آب (یا تخلخل) رایج ترین معیار بلوغ است. هدف قرار دادن تخلخل صفر بیشتر رایج است. انقباض سوخته نیز نشانه خوبی از بلوغ است، زیرا اجسام بالغ می شوند و در کوره متراکم می شوند و به حداقل می رسند و سپس شروع به انبساط و نفخ می کنند که بیش از حد آتش می گیرند. چینی های نیمه شفاف بسیار زجاجیه می توانند بیش از 15 تا 18 درصد جمع شدگی کل داشته باشند در حالی که بدنه های نوع وایت ور (دارای تخلخل 0-1 درصد) حدود 12 درصد جمع شدگی دارند. عاقلانه است که دمای شلیک یک جسم را بر اساس آگاهی از بلوغ آن در طیفی از دماهای پایین و بالاتر هدف قرار دهیم.
شفافیت روشن: همه ما این را می خواهیم. اما بهایی دارد. چینی های شفاف بیشتر ذوب می شوند بنابراین بیشتر تاب می یابند. آنها به فلدسپات بیشتر و خاک رس کمتر و سفیدتر (معمولاً فقط کائولن) با محتوای TiO2 کم نیاز دارند، به این معنی که پلاستیک کمتر و گرانتر هستند. می‌توانید شفافیت چینی‌های پخته‌شده را با پختن برش‌های بسیار نازک (ضخامت ۲ میلی‌متر)، چسباندن آنها بر روی مقوا با سوراخ‌هایی در آن و سپس نگه داشتن آن تا زیر نور مقایسه کنید.
- منابع:
